Hindi pa man sumisikat ang araw, bago pa man magsimula ang bukang-liwayway, gising na ang isang ina, suong ang batyang puno ng damit na babanlawan niya sa lawa. Kagabi pa nya natapos sabunin sa kanyang mga kamay ang bawat piraso ng damit na pinalabhan sa kanya ng kapit-bahay. Ang perang kikitain niya sa paglalabada ay ipandaragdag sa kita ng asawang nagtatrabaho bilang isang karpintero. Hindi na niya muna ginising ang mga anak na mahimbing pang natutulog upang sya ay samahan patungo sa lawa sa kabila ng dilim na kasalukuyan pang bumabalot sa paligid. May kalayuan din ang lawa na kanyang lalakarin, kaya kahit madilim pa, nakahahanga ang tapang niyang lumusong sa tubig upang isa-isang mabanlawan at matapos kaagad ang mga labada. Bago pa man sumikat ang araw, naisampay na niya ang mga damit, hihintaying matuyo at pagkatapos ay paplantsahin.
